We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Slow Mob

by Autonomicon

/
1.
Sister Cain (женская версия) 05:29
lyrics
buy track
sister cain, i’m sister abel, can you hear me? sister cain, here in heaven i’m so lonely, can you hear me? through scarlet clouds, through unread emails, bleeding poems, twisted bodies, happy hipsters, can you hear me? and in the skies - it’s all free you should come here one day come and see sister cain, oh sister-sister through sonic ping-pong tic toc vomit, latin proverbs russian missiles can you hear me? through piles of fossils oil and opium, bones and flowers, supermen and hyperwomen can you hear me? sister abel, i’m your echo just a reflection of your voice no, no, no, no no-one hears you and i know that in that skies it’s all free and i was there one day so i could see sister abel, i’m your echo, just a reflection of your voice. no, no, no, no no-one hears you. and i know that in that skies it’s all free, and i was there one day, so i could see
2.
Падали глаза 03:17
info
buy track
3.
Metromortoids 03:25
lyrics
buy track
І гэтак, добраахвотна і нязграбна, мы тупаем уніз па эска- латары, і між жоўтымі цьмянымі плафонамі нараджаюцца і паміраюць нашыя цені, з барэльефаў на сценках на нас глядзяць гранітныя жрыцы-даяркі і суворыя героі прамінулых крывавых бойняў, яны ўжо па іншы бок каменю, але ўсё яшчэ дужыя, і гэта зачароўвае, аднак мы не затрымліваемся, нам трэба да алтара, мы спяшаемся паспець да імшы — нашай самае — у самым нізе катакомбаў. Там усё і здараецца, там усё і бывае Мы анігадкі пра існаванне адно аднаго там, наверсе, толькі ўнізе, толькі на дне, толькі на краі платформы, калі вагоны пралятаюць паўз нас — толькі ў тое імгненне. Тут, на платформе, у сэрцы нашай бажніцы, мы тут жа пазнаем адно аднаго ў натоўпе неўтаямнічаных выпадковых, бліскавічна, беспамылкова, не па хадзе, не ў твар, не па паху, а па веры, нэндзе й надзеі. Не кожны з нас разумее, каго ён толькі што пазнаў, якой крыві ён належыць, і хто ягоны брат, і хто сястра — не ў Хрысце, а ў расхрыстанасці, не на крыжы, а на кальцавой лініі. Мінае цягнік, а з ім імша, мы хутка разыходзімся, мы чальцы падполля і мы не знаёмыя па-за бажніцай. Нас у гэтай сталіцы — цэлае падземнае племя, мы бледны прыгожы народ, мы ордэн метрамартоідаў, і нас двойчы на дзень — па дарозе на працу і па дарозе дамоў — спакушаюць усе дэманы тутэйшага свету. І гэтаксама двойчы ратуе наш бог. На нашым гербе — наш Хрыстос — наша Ганна, наша Карэніна. Наш татэм — пухнаты П’еро, спасцігунчык рэаль- нага, адважны і сумленны лемінг, што грызе граніт нябыту. Мы метрамартоіды, мы людзі, якія двойчы на дзень не скачуць пад цягнік метро. Прыгледзься, у тое самае імгненне, калі цягнік заязджае на станцыю, мы там будзем.
4.
Беспамятка 03:57
lyrics
buy track
Калі доўга-доўга-доўга... Калі доўга-доўга-доўга крочыць па лясной дарожцы ад Альхоўкі на поўнач... Калі доўга-доўга-доўга крочыць па лясной дарожцы ад Альхоўкі на поўнач і пры гэтым не скакаць, не ехаць, не бегчы, але змыкаць адзінец і паказнік правай рукі на жоўтай галоўцы дзьмухаўца і павольна размінаць гэтую вільготную жоўтую мазгаўню — двойчы направа і тройчы налева, і пры гэтым накульгваць на левую нагу, і чатыры разы кланяцца кожнаму сустрэтаму на дарозе ядлоўцаваму хмызу, і тройчы круціцца вакол сябе, шторазу, як пачуеш зязюлю, і не вітацца з пахілым мёртвым Тэслам, што сядзіць на мурашніку, і скрыжоўваць пальцы, праходзячы паўз вялізны дуб, у галінах якога спіць, скруціўшыся абаранкам, счарнелы, але вечна жывы Ленін, і падмірваць таксама вечна жывому, але прасвятлеламу Дэйвіду Боўі, і не адскокваць ад паўпразрыстага чорна-белага паравоза, але даць яму прамчацца скрозь цябе, выхопліваючы і выносячы з сабой усё фантомныя, несапраўдныя атамы, і на скрыжаваннях збочваць туды, куды падзьме ветрык, і хавацца ад першага дажджу, але не хавацца ад другога і трэцяга, і пяяць па дарозе ўсе песні свету, і цягнуць кожную з іх да канца, пакуль яна не ператворыцца ў попел на вуснах. І вось калі няўхільна крочыць, і змыкаць, і размінаць, і накульгваць, калі кланяцца і круціцца, скрыжоўваць, не вітацца, падмірваць і не адскокваць, збочваць і спачатку хавацца, а потым ужо не хавацца, і пяяць, і цягнуць да канца, і ні разу пры гэтым не памыліцца, то ў выніку ты вернешся ў самы-найсамы назад. І вырасце поўсць, і праточацца пахі, якіх ты ніколі не ведаў, і спыніцца калыханне лічбаў і зумканне эпітэтаў. І ўся жывёла, кветкі і сузор'і страцяць найменні, а ты — сваё імя, але гэта будзе прыщкрасна і зусім не страшна. Нос па ветры, палка-капалка ў дужым кулаку, падобнае ў падобным. Ты знойдзеш на щзлеску гняздо курапатвы і павячэраеш цёплымі яйкамі, і закусіш прыгаршчай ажыны. І заснеш пад хмызам у імху, а ў далёкай-далёкай-далёкай-далёкай Альхоўцы цябе ўжо ніколі не дачакаюцца.
5.
Чорная карета 02:20
lyrics
buy track
по дороге катится чорная карета катится и скалится скоро припаркуется и внутри кареты чорные скелеты вот почти приехали скоро распакуются три креста три тополя мама всё волнуется мой пегас и конокрад скоро поцелуются по дороге катится скорая карета катится, трясётся скоро вознесётся
6.
День грустных собак 07:37
lyrics
buy track
Лізнула дахі не распаленае яшчэ малінавае сонца — раз, другі, трэці. Злізала цёмную, верхавіну дома, што забавілася ў ночы. На трэцім нехлямяжым, але ўжо цалкам раніш- нім паверсе Бешачка і Пафнуцік прачынаюцца на посцілцы ў вітальні. Балонкі кладуць галовы на лапы і застаюцца ляжаць, чуйна, узбурана. Алена Рычардаўна на кухні, зноў па старасці сваёй падумала, што будні дзень, гатуе сасіскі і каву. Алена Рычардаўна не зветрыць нават сённяшні дзень, чаго ўжо казаць пра заўтрашні! Зараз, як зазвычай, схамянецца і закрычыць у вітальню: «Бешачка, Пафнуцік! А што ў мяне ёсць для пупікаў! Гайда, хадзіце сюды!» Але Бешачка і Пафнуцік не спяшаюцца да альцгеймеравых ружовых сасісак. Яны ляжаць — бы сфінксы, балонкі-аракулы. Блыхі, коткі, косткі, лівер і вяндліна — усё марная марнасць. Блішчаць вочы, сухія насы, сабакам не да кілбас. Дзесьці ў глухой вёсачцы бязродны кудлаты сабака Палкан наструньвае вушы, пачуўшы рыпенне дзвярэй і, бразгаючы ланцугом, выпаўзае з будкі. Усё як заўжды, гаспадыня спя- шаецца на ранішнюю дойку, бразгаючы вёдрамі, ад яе тхне сном, малаком, просам і чаканнем кармёжкі. Але нешта не так, адчувае Палкан, ветрачы — нейкі пах, незразумелы, чужынскі, заўтрашні, мяшаецца са звыклымі і роднымі, і вось здаровы сон ператвараецца ў жахлівы, і малако скісае, і проса пакрываецца цвіллю, і ад чакання кармёжкі застаецца ўстойлівы востры пах голаду. І ён не вытрымлівае, ён 120 121 падымае сваю пысу да сонца, што радзіцца ў апошні раз і ад якога больш не пахне будучыняй і скуголіць, так, як не скуголіў ніколі, і скуголенне гэтае, падхопленае суседскімі сабакамі, нясецца рэквіемам па-над вёскай. — У-у-у, дурань кляты! — гаспадыня, што здрыганулася ад неспадзеўкі, на хаду паддае сабаку мыском бота, і спя- шаецца далей — яшчэ ж столькі справаў трэба парабіць, столькі ўсяго паспець у гэтым жыцці! І, пакуль яна не схаваецца за веснічкі, сшэрхлы Палкан праводзіць яе позіркам, і па яго шырокай, пакрытай шнарамі пысе коцяцца слёзы роспачы. Ананімны сабака ў далёкім горадзе ананімна ветрыць наваколле. Пыса ўгору, збянтэжаная, гаротная. Крыху далей, крыху далей — там, за пахам чалавечага поту, спермы, гні- лога мяса і незабудак — яшчэ далей — так, з заўтра — з заўтра тхне цёмным страшным пакінутым пакоем. І не будзе рукі, што гайдане арэлі і ня прыляціць бусла і вясёлым жалейкам не хопіць дыхання. Сабака садзіцца і плача. — Ты забыўся, але я памятаю, як асцярожліва я пады ходзіў да твайго агню, калі я быў сабачаняткам, як твая жонка збірала яблыкі, як мы сядзелі ля агню, абняўшыся і глядзелі ў цемру вакол нас. І зорак было больш, і ты быў дужэйшым, я думаў, ты вырасцеш, але ты так і не рос, вось я не сабачаня, а ты ўсё той жа бяспоўсцевы, лакцісты, мой сябар, мой спадарожнік. Мы столькі прайшлі разам, паляванні, скуралупні, ланцугі і тваё смешнае «але-гоп!» замест «люблю». І вось заўтра няма, а ты не ведаеш, а я ведаю. Не вінаваць мяне за маю сённяшнюю тугу, іншай ужо не будзе. Старэча фокстэр’ер не пабег за палкай, так і сеў на клум- бу. «Ты чаго, што здарылася?» «Нічога. — падумаў фокс- тэр’ер — Здарылася нічога, ну, амаль што ўжо здарылася». Ён падышоў да гаспадара і паглядзеў яму ў вочы, гэтак, як ніколі раней не глядзеў — можа, зразумее? Пачынаецца дзень тужлівых сабак.
7.
Нiколi 02:16
lyrics
buy track
чалавеканеба кілават кахання мілілітры шчасця грамы пажадання хата небагата гегель ды бетховен сыр ды ркацытэлі мышы — у падполлі танцы — у пасцелі шчасце — у іксэлі ўсходы ды заходы прынцы фларызэлі шэрыя вясёлкі чорныя квадраты фэншуй у цямніцы будзем весяліцца і гэты крыж не будзе пусты ніколі
8.
why all of you are 04:21
buy track
9.
Дым 02:16
lyrics
buy track
несу поникших дней и спящих вечеров букет не радо зеркало и окна мне не рады иду по улицам чужим иду устало в руке букет и календарь у сердца горят костры а в сердце тлеют сны как тяжело не отражать лучи как тяжело ходить так невесомо и сон не сон и сын не сын уже букет кладу на тёмный лоб портала костры горят всё дым всё только дым
10.
Человеки 02:00
buy track
11.
Соль земли 05:10
lyrics
buy track
Я впервые почувствовала вонючую жгучую соль этой земли в себе, Когда вместо Тайлера Дёрдена Ко мне пришёл Раскольников вместе с пьяным вдрызг крокодилом Геной. И нас троих гнали из рая щётками – понаехало, мол, всяких и помню мне было страшно от того, что вкус крови во рту становится неприлично приятным. У птицы-феникса есть птица-брат Звать её иванушка-дурачок. Каннибал, съедающий сам себя. Танк, распахивающий возмущающуюся одинокой дурной трубой оркестровую яму. Смерть всех яичниц – в Кощее. Мы тогда каждый завтрак съедали как жертвоприношение. Но в раю так есть-пить не принято В раю сосут Через трубочки. Или сразу едят черпаком. Выгнали нас щётками, вытолкали. Ходим теперь, мыкаемся по планете: Я, Раскольников И Вдребадан Пьяный крокодил Гена. А как встретимся – Каждый раз – Повторяется «Теремок». Я – соль земли, Вы- соль земли.
12.
Менск-непераменск 04:31
lyrics
buy track
А мяне знайшлі не ў капусце А мяне прынёс чорны бусел І пакінуў на цёмных праспектах І пакінуў на чыстых праспектах менск непераменск а мяне згубілі не ў лесе а мяне згубілі ў сэрцы і пакінулі танчыць ды біцца і шкада, што няма з кім напіцца менск непераменск я блукаю па цёмных праспектах я тану ў асфальтавых рэках я танцую на радасных пляцах я танцую на жудасных пляцах менск непераменск
13.
Евровенки 01:22
lyrics
buy track
Печальные минотавры несут венки к реке. Имя забвения - Нева. Фамилия забвения написана три тысячи лет назад - пальцем на воде Иордана. Минотавры печальны. Эллада под капельницей. Жирафы в огне, А Европа - огромным всегеографическим праздником Ивана Купалы. Мы прыгнем через все костры. Мы найдём все цветки папоротника. Мы долго будем стоять возле Адмиралтейства, провожая взглядами уплывающие венки.
14.
Zimna wojna 04:57
lyrics
buy track
graniczymy tylko raz — rozporkami graniczymy tylko raz — ranami warg ranami warg korkociągami kręgosłupów graniczymy beznamiętnie relaks orgazm barter zmęczenie i znów — dwa ponure mocarstwa leżące obok siebie wydalają dyplomatów wysyłają szpiegów graniczymy tylko raz * idzie śnieg idzie zimna wojna * jest luty
15.
Песенка потерявшегося Колумба (feat. Linh) 07:00
lyrics
buy track
Một sáng ta thức giấc làm Columbus vô danh Một sáng ta thức giấc làm Columbus vô danh Dong thuyền đi tới vùng cát bí ẩn xa xôi Xin chào Ấn Độ, nơi không phải đất Ấn, chỉ có đất Mỹ Xin chào nước Mỹ, nơi không phải đất Mỹ, chỉ có đất Ấn Ta muốn căng buồm tới hôm nay, nhưng đã tới hôm qua Ta muốn sống trong hôm nay, nhưng đã ra khơi hôm qua Ta muốn tới nước Ấn, nhưng đã tới nước Mỹ Sáng ra ta tái sinh làm Columbus vô danh và cập bến vào một ngày vĩ đại mới Xin chào Ấn Độ, nơi không phải đất Ấn, chỉ có đất Mỹ Xin chào nước Mỹ, nơi không phải đất Mỹ, chỉ có đất Ấn Ta thức giấc từ hôm qua, không phải hôm nay Ta thức giấc từ hôm qua, không phải hôm nay
16.
Прибралась 00:35
buy track
17.
Штука человека 01:32
lyrics
buy track
город обглодал улицы. город обглодал зеркало. отсёк. прокрустово небо. прокрустово море. прокрустова карта мира отсекли. прятки проиграны. чай, белый подоконник и не начинающееся утро брюхом кверху - моя бледная подводная лодка захлебнулись отсеки мне срочно нужна ещё одна штука человека
18.
Тры Мацi 02:53
lyrics
buy track
першая маці ўчора казала што будзе вайна сёння прыйшла матуля другая, казала: вайна — гэта я заўтра прыйдзе твая трэцця матуля — радзіма твая будзем кахаць цябе будзем дзяліць цябе, сынку тры маці трымаці тры маці будуць трымаць мяне
19.
Мальчик укушенный ветром 04:05
lyrics
buy track
о, зубы ветру, што сцялі маю галаву! о ўчэпістыя, атрутныя зубы, што сцапалі мяне на паўдарогі да ціхіх заток правінцыйнага жыцця! вецер павабіў мяне, заразлівы смерч, чорны віхор, а зубы ягоныя загнутыя на захад — ніхто не вернецца з пашчы ветру, ніхто не прыйдзе з захаду. я хлопчык, што круціць глобус. я хлопчык, што ўведаў, дзе ў сусвету захад. я хлопчык, укушаны ветрам.
20.
Sister Cain (Đàn Bầu version by Tam Thi Pham) 04:02
info
buy track
21.
VV.I.P. (Very Intelligent Psychopaths) 05:59
lyrics
buy track
How I know you're VIP? How you know I'm VIP? Will it take too much to see? This world is made for VIP. Seas are split for VIP Blue whales die for VIP Some would somehow disagree that World is made for VIP This world is made for VIP I will be a VIP You will be a VIP No more you And no more me Just VIP and VIP *VIP - Very Intelligent Psychopaths
22.
О 00:59
lyrics
buy track
гулять белыми вялкими губами по некрашенной оконной раме и гулять белыми вялкими губами по холодному стеклу и увидеть вдруг луну и сказать 0 и держать это восхищённое 0 на лице восклицание-сфинктер послевялость междузабвенье вспыхнув канет опустит глаза потеряно 0 и вот снова - гулять белыми вялкими губами и гулять велкими вялкими губами

about

This album is issued together with Denis Trusov's new book with the same titles, some songs and compositions had already been issued before, but there is also much new material and unreleased tracks, which illustrate the book and can be used as a background music while reading. The book has QR code to the tracks published on its pages and back cover

credits

released March 11, 2021

В работе с альбомом помогали Алексей Авеков, Там Ти Фам, Линь Нгуен, Андрей Куцко, Женя "Зебблер" Бердовски, Кася Ментэль, Алекс Новицкий, Роберт Джилспай, Бон Хва, Павел и Татьяна Соловьевы, Илья "Илябл" Печинин, Ольга Двуреченская, котя.

license

all rights reserved

tags

about

Autonomicon image

Autonomicon Poland

contact / help

Contact Autonomicon

Streaming and
Download help

Redeem code

Report this album or account

If you like Autonomicon, you may also like:

Bandcamp Daily  your guide to the world of Bandcamp

On Bandcamp Radio

Featuring Riley Pinkerton (aka The Rat Queen) from the theatrical NYC rockers, Castle Rat.
listen now